Opowiadania o Lenie i Witku :-)

Gość

oo następna literatka Very Happy

super ...ogólnie Aniu, Natt świetnie ..
No cóż mi się studia zaczęły , ale dziś pod wieczór postaram się napisać cedeka ...i ostrzegam ze niestety bede jeszcze dłuzej trzymała was w niepewności z cedeka na cedek ..niestety nowe obowiązki ;]

zygus

Świetnie dziewczyny:)

Czekoladowa

no dziewczyny ostro warsztatują! Wink

super! ja sobie też kiedyś coś skrobałam o Lilach- świetny sposób na ćwiczenie pisania i wyobraźni, ale gdy scenarzysci zaczęli tak kotłować, to sobie odpuściłam Razz

Gość

dzieki za miłe słowa, postaram się w takim razie dopisać ciąg dalszy Smile

gość

Ada, z niecierpliwością czekam na twojego cedeka Smile

vehae

Eee, już myślałam, że Ada coś wrzuciła... Bo miała wrzucić wczoraj wieczorem. Ale oczywiście rozumiem, studia to priorytet.

Gość

ODC. 430

- Nic mi nie jest.. już wszystko w porządku – zapewniała go siedząc na kanapie oparta głową o oparcie. Było jej strasznie słabo.
- Na pewno ? – stał naprzeciwko niej i zmartwionymi oczami pytał jej oczy. – Przyniosę ci wody
- Naprawdę nie trze ... – zrezygnowała pobłażliwe kiwając głową bo Witek już był w kuchni
Po chwili przyszedł i usiadł obok niej. Spoglądali tak na siebie ukradkiem po czym Witek odezwał się :
- Cała się trzęsiesz – okrył ją kocem
- Jestem lekko osłabiona ..to wszystko – odpowiedziała za wszelka cenę chcąc przekonać go że nie musi się o nią troszczyć, nią przejmować ...
- Trochę ... – odparł z ironią – gdzie ja miałem rozum, że pozwoliłem ci się wyprowadzić ?! – złościł się sam na siebie
Starska milczała .. nie miała siły na nic ..a na pewno nie na kolejna trudną rozmowę z Witkiem
- Już lepiej ? – spytał po dłuższej chwili czule ją obejmując
Lena nie miała ochoty wyzwalać się z tego objęcia. Położyła głowę na jego ramieniu i zasnęła kompletnie wyczerpana.
Latoszek parzył jak śpi i jednocześnie ciesząc się że znów jest przy niej, martwił się jej stanem. To omdlenie nie było w jego ocenie tylko ubocznym skutkiem chemioterapii.
Położył ją delikatnie na kanapie i okrył kocem. Sam poszedł do kuchni wykonać telefon do Trettera z prośbą o dwa dni urlopu.

Spała dobre trzy godziny , a on po prostu spokojnie siedział naprzeciwko niej na fotelu i wpatrywał się w nią głęboko zamyślonym spojrzeniem.
- Długo spałam ? – spytała cicho przeciągając się pod kocem
- Tyle ile potrzebowałaś – uśmiechnął się
- A ty ... cały czas tutaj byłeś ?
- ... – tylko na nią spojrzał
Usiadła na kanapie owinięta kocem i trochę zakłopotana nie bardzo wiedziała o czym ma z nim rozmawiać. Załamującym się głosem spytała :
- Po co przyszedłeś ? – nieśmiało na niego zerknęła
On nie spuszczając z niej wzroku odparł pytaniem na pytanie
- Czemu mi nie powiedziałaś, że znów gorzej się czujesz ? jak długo ..?
- Nie czuję się gorzej.. po prostu – za wszelka cenę szukała wiarygodnego kłamstwa
- Przecież widzę Lena .. mnie nie oszukasz.
- Ale chyba nie po to przyszedłeś ...
- Przyszedłem zabrać cię do domu – odparł spokojnie
Ironicznie uśmiechnęła się pod nosem przecząco kręcąc głową
- Przyjechałem po ciebie bo cię kocham – cały czas opanowany siedział na fotelu
- Świetnie – sarkastycznie skwitowała to Lena gwałtownie wstając ..nerwowo błądziła po pokoju – a ja jakby nigdy nic mam się spakować i pójść z Tobą
- Wiem , że już mi nie ufasz... obydwoje przeszliśmy ogromnie trudna drogę .....
- I nagle mi wybaczyłeś ... – ironicznie stwierdziła
Latoszek wstał, podszedł do niej ..bardzo blisko i patrząc jej prosto w oczy powiedział
- Wybaczmy sobie i zostawmy to już za sobą raz na zawsze proszę – pogładził ją po włosach i zbliżył się do jej twarzy .
I już zbliżył się swoimi ustami do jej ust. Lena wbrew sobie gwałtownie się odsunęła i odpowiedziała:
- To nie ma sensu ... nie możemy udawać że tego wszystkiego nie było ..że to się nie wydarzyło, bo to ciągle będzie wisiało w powietrzu.jak teraz. Nagle chcesz o wszystkim zapomnieć.. dziwny zwrot akcji? – nerwowo krążyła przy oknie
- Lena ... – podszedł do niej - zrozumiałem, że nie ma sensu się katować i ciągle ranić. Życie przecieka nam między palcami .to szczęście..nasz wspólne szczęście ucieka.. Bez ciebie ucieknie mi jeszcze szybciej ..
- Po tym wszystkim ... Za dużo rzeczy nas już dzieli
- Mylisz się – uśmiechnął się do niej i ...czule pocałował

vehae

Anna Z

Podoba mi się! Fajne!

Gość

wybaczcie ze tak krotko ale miałam dzisiaj trochę do zrobienia .

Ania

Jak zawsze świetnie, Ada! Smile

Gość

świetne

jak zwykle ;p
Aniu a kiedy ciąg dalszy twojego? Smile

gość

Ada, jak zwykle super! Very Happy

FABIAN2

Fajne.

vehae

Jeszcze ja. Ada, kolejne opowiadanko super. Ale przyznam szczerze, że brakuje mi tego co się działo między końcem poprzdniej części a początkiem najnbowszej. Chodzi mi oczywiście o fragment, jak Latoszek odnajduje Lenę.
Ciekawe kiedy Ania wrzuci swoje opowiadanko.