"Na dobre i na złe"

asiaa · Wysłany: Nie 19:24, 29 Mar 2015 Temat postu:

Ktoś zrobił filmik o serialu ze scenami bieżącego sezon https://www.youtube.com/watch?v=ka07NpGzLv8

natha87 · Wysłany: Pon 15:55, 30 Mar 2015 Temat postu:

Anita napisała na swoim Fb, ze Lena wraca do gry. Super wiadomość oczwkiwana przez nas od dawna 😊 Mam tylko nadzieje ze, sceny które dzisiaj nagrywa znajda się jeszcze w końcówce tego sezonu.

zygus · Wysłany: Pon 18:36, 30 Mar 2015 Temat postu:

No w końcu jak, to cieszy! Very Happy

Anna Z · Wysłany: Pon 18:54, 30 Mar 2015 Temat postu:

No cóż. Lepiej późno niż wcale. A fotka z Felkiem cudna.

vehae · Wysłany: Pon 19:10, 30 Mar 2015 Temat postu:

Wygląda na to, że Anita jest dziś długo na planie.

agusia961504 · Wysłany: Pon 19:30, 30 Mar 2015 Temat postu:

widać że ten mały świetnie się czuje na planie i że złapał z Anitą super kontakt. Świetny jest ten dzieciak

vehae · Wysłany: Pon 19:32, 30 Mar 2015 Temat postu:

591
Zybert [obecny Latoszek]: Onkologia to nie tylko wyzwania, piękne chwile, także pytania, czy dawać pacjentowi nadzieję, kiedy nawet nam jej nie starcza, czy mówić prawdę, jeśli nawet zabija.

395
Agata: Przykro mi, że tak się stało.
Latoszek: No co się stało? Takie życie. Ludzie się rozstają i tyle.
Agata: Mówię, że mi przykro, że Lena wyszła za Edwardsa.
Latoszek: Powaga?
Agata: Ty…
Latoszek: Jestem zraniony. Super. Nie wiedziałem. Zimno jest.

400
Jacek: Śniadanie.
[Latoszek śpi i na słowa Jacka mruczy coś pod nosem.]
Jacek: Doktorze, pacjent czeka.
Latoszek: Co? Już idę. Idę, idę, idę.
[Latoszek wstaje.]
Latoszek: Która godzina?
Jacek: Dziewiąta.
Latoszek: Jezu. Jedz śniadanie, ja musze lecieć do…
Jacek: Spoko, wczoraj mówiłeś, że nie masz dyżuru.
Latoszek: Mówiłem tak? To dobrze. Wypiliśmy więcej niż jedno piwo?
Jacek: No, chyba ze dwa.
Latoszek: O nie, musisz wrócić do Londynu, ja przez ciebie znowu zejdę na dno.
Jacek: Wczoraj mówiłeś co innego. Mówiłeś, że jestem twoim najlepszym przyjacielem, że bardzo ci na mnie zależy, że jestem taki wspaniały.
Latoszek: Kłamałem.
Jacek: Spoko. O południu mam samolot.
Latoszek: Szkoda.
(…)
Latoszek: Gdyby ci nie wyszło w tym Londynie, to zawsze możesz wrócić, materac czeka.
Jacek: Co by miało nie wyjść?
Latoszek: No nie wiem. Zostawisz nożyczki w brzuchu pacjenta, albo ta twoja Alicja cię puści w trąbę.
Jacek: Zajmij się lepiej Leną.
Latoszek: A co Lena ma do tego?
Jacek: No chyba sporo. Zwłaszcza, że troszkę wczoraj o niej mówiłeś.
Latoszek: Kłamałem.

404
Latoszek: Nie przeszkadzam? Słuchaj, dlaczego mi nie powiedziałaś, że ten ślub to nieprawda, co?
Lena: W ogóle nie wiedziałam, że powstała taka plotka.
(…)
Agata: Znowu zacząłeś palić?
Latoszek: Rzucanie palenia to jest bardzo skomplikowany proces.
Agata: Chodzi o jakiś inny skomplikowany proces. Pijesz sam, palisz, bierzesz dodatkowy dyżur.
Latoszek: No, jaka diagnoza? Nie no, powiedz, przynajmniej ty mnie nie oszczędzaj. Po prostu mi powiedz i tyle.
Agata: Kochasz ją, nigdy nie przestałeś, twoje życie bez niej nie ma sensu, starczy?
Latoszek: Mam się popłakać? Po pierwsze nie mam zwyczaju jeść po kimś, po drugie są dowody na to, naukowe, że z tego można się wyleczyć.
Agata: Tylko po co?
Latoszek: A gdybym tak teoretycznie zupełnie chciał sobie ułożyć życie z kimś innym?
Agata: To nie zaczynaj tego od kłamstwa.

450
Latoszek: Oszalałaś? Znasz faceta kilka miesięcy i już?
Agata: A to jest takie ważne, tak?
Latoszek: No a nie jest ważne?
Agata: Sprawdził się kiedy potrzebowałam pomocy.
Latoszek: Mój Boże, każdy by się sprawdził, gdybyś go tylko poprosiła.
Agata: Tylko właśnie, no, ja nie lubię prosić.
Latoszek: Więc lepiej wyjść za kogokolwiek.
Agata: Nie, bo widzisz, Paweł to nie jest ktokolwiek.
Latoszek: Ja cię przepraszam, że tak powiedziałem, ale co, doszłaś do tego po dłuższym namyśle?
Agata: Nie, to ja cię przepraszam, słuchaj, jakim prawem ty będziesz mi teraz udzielał porad, tak? To chyba nie ja tkwię w związku ze względu na zobowiązania. Nie będę cię przepraszać za to, co powiedziałam. Widzisz, tak się składa, że jestem bardzo szczęśliwa, nie mam żadnych wątpliwości, że facet, za którego właśnie wyszłam jest tym, z którym chcę spędzić resztę życia, więc schowaj sobie dobre rady… nie wiem, w kieszeń może.
(…)
Latoszek: Lena, Lena! Wsiadaj!
Lena: Nie.
Latoszek: No dlaczego nie?
Lena: Bo nie lubię cię dzisiaj.
Latoszek: No wsiadaj, co będziesz szła taki kawał, odwiozę cię do domu. Odwiozę cię i wrócę.
Lena: A jak nie zdążysz?
Latoszek: Myślisz, że jest taki szybki? Na pewno przerwie wyścig i wróci do szpitala.
Lena: A jak nie przerwie?
Latoszek: Przerwie, przerwie. Wsiadaj.
Lena: Co to jest? Kochana Leno, proszę, wsiądź do samochodu.
Latoszek: Kochana Leno, wsiądź do samochodu.
Lena: Proszę.
Latoszek: Proszę.
Lena: O!
Latoszek: Kłamałem.

451
Lena: Tam jest twój mąż.
Halinka: Błagam cię, powiedz mu, że jestem na badaniach.
Lena: A co się dzieje?
Halinka: Błagam cię, ja się nie mogę teraz z nim widzieć.
Lena: Przecież on na pewno martwi się o ciebie.
Halinka: Proszę.
Lena: Nie, no nie zmuszaj mnie do kłamstwa, to są wasze sprawy, a ja nie chcę się w nie wtrącać.
Halinka: Bo mi podskoczy ciśnienie.
Lena: A to jest szantaż. A za kłamstwo idzie się do piekła.
Halinka: Nie, nie tym razem, zapewniam cię.
Lena: Nie wiem, jak mi się za to odwdzięczysz.
[Lena idzie powiedzieć mężowi pacjentki Halinki, że ta jest na badaniach.]

513-516
[W 513 Latoszek nie dotarł na umówioną kolację z Leną, bo odwoził do domu pijaną Agatę, wcześniej pomylił samochody.]
(…)
Lena: No, jak się czujesz?
Latoszek: Co? Nie, nic mi nie jest. Afera była, mówiłem ci przecież, prawda? Komputer pomylił wyniki badań, facet chciał się zabić, musieliśmy poszukać tej drugiej kobiety, w ogóle…
(…)
Lena [przez telefon]: No ale dobrze Witek, no ja też chciałabym być teraz z tobą, ale jestem gdzie indziej. Tak, zdążymy. Pa.
Agata: Lena, uciekaj. Przepraszam, w ogóle bez sensu, że cię tak długo zatrzymałam.
Lena: Słuchaj, są rzeczy ważne i nieważne.
(…) Zobacz co udało mi się załatwić.
Agata: Słuchaj, Lena, ja cię strasznie przepraszam za tamten wieczór. Ja wiem, że gdzieś mieliście wyjść. To jest moja wina, to ja zatrzymałam Witka. Strasznie cię przepraszam.
Lena: Wtedy, kiedy mieliśmy jechać na kolację Witek był z tobą?
Agata: No tak. Przepraszam.
Lena: Nie, nie, nie, nie , OK. To nie jest twoja wina. No, trzymaj się. Pa.
(…)
[Latoszek wsiada do samochodu, w którym czeka Lena.]
Latoszek: No, chciała góra do Mahometa, przyszedł Mahomet.
[Lena płacze.]
Latoszek: Co jest?
Lena: A Hana mówiła mi, że jak facet jest zbyt miły, to znaczy, że coś ma za uszami. I czemu ja nie posłuchałam doświadczonej przyjaciółki?
Latoszek: No ale co to za bzdury jakieś?
Lena: Jak wtedy nie przyjechałeś po mnie na kolację, to z kim byłeś? Z Agatą? Dlaczego mnie oszukałeś?
Latoszek: Nie chciałem cię denerwować, no. Jedźmy do tego pieprzonego SPA, będziemy tam we dwójkę i…
Lena: I co? I co?
Latoszek: Nie wiem, no co? No co co?
Lena: Do pieprzonego SPA pojadę sama, wezmę Felka i nianię, a ty sobie tutaj odpoczywaj. A teraz wyjdź z tego samochodu. Wyjdź.
[Latoszek wysiada z samochodu, Lena rusza i prawie go przejeżdża.]

540
[Lena wysiada z samochodu.]
Lena: Jesteś pewien, że chcesz iść teraz na dyżur?
Latoszek: Tak, jestem pewien. Praca to jest jedyne co mi zostało. Posłuchaj, okłamałem cię wtedy, OK, a ty jednym słowem przekreśliłaś całe nasze życie.
[Latoszek oddaje Lenie swoją obrączkę.]
Latoszek: Proszę pani.

560
Lena: I co, będziesz tak siedział i udawał, że nie masz rodziny?
Latoszek: Daj mi spokój, co?
Lena: Nawet najbardziej skomplikowane złamanie z przesunięciem odłamów, z uciskiem na rdzeń, można leczyć.
[Latoszek kiwa głową w zdziwieniu i pali papierosa.]
Latoszek: Idź do diabła.
Lena: Daj sobie pomóc.
Latoszek: Chcę, żebyś stąd wyszła i nigdy więcej tu nie wracała. Jestem szczęśliwy, że nie będę musiał spędzić reszty życia w twoim towarzystwie w otoczeniu kwiecistych mebli, które są przejawem tandetnego bezguścia i wiary, że szczytem marzeń jest kuchnia dębowa. Dopiero tam uświadomiłem sobie jak bardzo tego nienawidziłem. Dlatego nie namawiaj mnie do powrotu do naszego ślicznego domku.
[Lena odchodzi, Latoszek nadal pali papierosa.]
(…)
Lena: Sam wybierałeś te fotele w kwiatki i widziałam cię w tym domu szczęśliwego.
Latoszek: Tak?
[Latoszek bawi się zapalniczką.]
Latoszek: Kłamałem.

564
Latoszek: To ty. Myślałem, że mi się śni, śni.
Agata: No to byłabym częścią twojego koszmaru.
Latoszek: Nie żartuj z koszmarów. Są okropne. Wyglądasz jak jakaś wróżka.
Agata: No to nie wiem, jak mam cię przekonać, że jestem prawdziwa.
Latoszek: Pocałuj mnie.
Agata: Wolałabym cię uszczypnąć.
Latoszek: Proszę.
[Agata nachyla się, by pocałować Latoszka i kiedy on również chce, to Agata rezygnuje.]
Latoszek: Wiedziałem, że mi się śni.

571
Latoszek: Witam, witam.
Marek: Cześć. Proszę – miejsce czeka, siadaj.
Latoszek: Się nasiedziałem już, nie zasypiesz mnie papierami.
Marek: Muszę ci przekazać obowiązki.
Latoszek: Poczekaj, no. Wiesz, to strasznie miłe, jak wszyscy się cieszą, że wróciłem już.
Marek: Ponoć są trzy prawdy. Wybierz sobie jedną.
(…)
Agata: Słyszałam, że wróciłeś.
Latoszek: I co jeszcze mówią?
Agata: Różne rzeczy. Chciałam zobaczyć jaka jest prawda.
Latoszek: No prawdy są trzy, jak mówi nasz kolega Marek.
Agata: O! To widzę, że jest nieźle.
Latoszek: Fajnie że jesteś.

573
Agata: No?
Hubert: No co?
Agata: Możesz mi powiedzieć prawdę?
Hubert: Jaką prawdę?
Agata: Całą prawdę.
Hubert: Chcesz znać prawdę?
Agata: Tak!
Hubert: Proszę bardzo! Rozbiłem twój samochód, rozumiesz?
Agata: Nie mogłeś mi tego powiedzieć?
Hubert: Nie mogłem, bo się bałem.
Agata: Czego się bałeś?
Hubert: Że się wkurzysz na mnie, rozumiesz?
Agata: O samochód się wkurzę, wiesz…
Hubert: Ja bym się na twoim miejscu wkurzył.
(…)
Latoszek: Bardzo mu ufasz, co?
Agata: To jest najbliższa osoba jaką mam?

583
[Latoszek widzi Agatę wypełniającą dokumentację medyczną.]
Latoszek: No i tak powinno być zawsze.
Agata: Bardzo ci dziękuję.
Latoszek: Nie ma za co. Przynajmniej się nie nudzisz.
Agata: Inteligentni ludzie się nigdy nie nudzą.
Latoszek: To też prawda. Strasznie ciasno.
[Latoszek dwuznacznie przeciska się między Agatą.]
(…)
Mirka [do Hany o Radwanie]: Pewnie nie mógł się pogodzić z tym, że tak naprawdę to sam zabił żonę i dziecko. Miał proces. Biegli uznali, że jechał za szybko.

rybka25r · Wysłany: Pon 19:33, 30 Mar 2015 Temat postu:

na ten dzień czekałyśmy prawie rok !
[link widoczny dla zalogowanych]

Anna Z · Wysłany: Pon 19:40, 30 Mar 2015 Temat postu:

Kilkadziesiąt odcinków czekania. Mam nadzieję, że warto było czekać i wreszcie będzie się działo coś ciekawego.

vehae · Wysłany: Pon 19:42, 30 Mar 2015 Temat postu:

Będzie coś o prawdzie. Wypisałam wszystko co pamiętałam o prawdzie i o kłamstwie, co przewijało się przez nasz wątek. Jeden trop prowadzi do zagadnienia "prawda i kłamstwo" w odniesieniu do Leny i do Agaty, a drugi trop prowadzi do prawdy w odniesieniu do szczerości z pacjentem i tutaj też jest Agata, ale także motyw wiary i nadziei...

natha87 · Wysłany: Pon 19:47, 30 Mar 2015 Temat postu:

Fajnie ze strony Anity, że pamięta o swoich fanach wiernie czekających na powrót Leny i dzisiaj wrzuciła nam sporo fotek. Wprawdzie mogła się ograniczyć jedynie do fotki z samą sobą, bo i to jest czymś co bardzo cieszy. A tak bynajmniej wiemy, że sceny miała z Felkiem i Latoszkiem razem. Liczę na to że, nie jest to tylko jeden chwilowy dzień na planie a będzie takich wkrótce kilka i będziemy mogli przypuszczać co może się wydarzyć na podstawie wrzuconych przez nią fotek Smile

zygus · Wysłany: Pon 21:16, 30 Mar 2015 Temat postu:

Widać, że dziś Anita miała dużo pracy na planie, bo i w szpitalu i w domu, więc może uda się jeszcze zobaczyć Lenę w tym sezonie. Bo to już chyba ostatni dzwonek, aby jeszcze sceny z Leną się załapały do mijającego sezonu.

gość · Wysłany: Pon 22:23, 30 Mar 2015 Temat postu:

Nareszcie! Very Happy

W końcu się doczekałyśmy! Very Happy

Anna Z · Wysłany: Wto 13:37, 31 Mar 2015 Temat postu:

zygus · Wysłany: Wto 16:06, 31 Mar 2015 Temat postu: